Waarom ik mezelf als ‘Talentenfluisteraar’ inzet? Ik wil graag dat alle kinderen, ook die niet zo snel de kans hebben een training of cursus te volgen wél de mogelijkheid hebben hun eigen talenten te (h)erkennen. Ik was dan ook blij met de uitnodiging van de Johannesschool dit traject met een klas te komen doen.

Prachtige middagen waren het; in elke middag ruimte voor vier talentgesprekken, een half uur per kind. Wat me elke keer weer ontroert is hoe kinderen in vol vertrouwen met me meegaan, dan in al die veelheid van talentkaartjes bij hen passende talenten herkennen. Moeiteloos, in sneltreinvaart….op intuïtie! Daar praten we dan over hoe zij dat vorm geven in hun leven. Stralende ogen, blije gezichten. Hun woorden schrijf ik bij de talenten op de kaart. Een kleurrijk geheel; de weerslag van wie het kind is.

Na afloop van het gesprek, als de talentkaart klaar is vraag ik altijd: “Had je van te voren gedacht dat je zoveel talenten zou hebben?”. Nee, niemand heeft dat. Als mensen staan we daar nou eenmaal niet zo snel bij stil. Daardoor blijven talenten vaak onaangeroerd in ons liggen. Talenten moeten gezien en opgemerkt worden om tot actie te kunnen komen. Gebeurt dat niet, dan voelen we ons vaak leeg en eenzaam.
 
Maar in deze reeks zijn de talenten wel degelijk opgemerkt en naar boven gekomen. In zes middagen, drieëntwintig gesprekken, werden 178  talenten benoemd. Van de 39  talenten op de kaartjes werden er 32 herkend. Wat een rijkdom. 
Voor elk kind de talentkaart, om thuis te bekijken en te koesteren en te weten dat die talenten altijd bij je zijn, die zitten in je, daar hoef je niets voor te doen. Het zijn als het ware de bouwstenen, waar je van gaat stralen wanneer je ze mag gebruiken.

 
Dat is ook de reden dat ik in de klas de talenten zichtbaar maak door middel van een presentatie. Ik heb een verhaal verteld over hoe je talenten in jezelf en anderen kunt herkennen. Tussendoor heb ik de gevonden talenten opgehangen. Het mooie was dat gaandeweg de kinderen steeds meer gingen reageren, totdat het een feest werd van herkenning. Het bubbelde van de energie.
In de klas hangen nu alle benoemde talenten. En dan de uitnodiging aan iedereen: de kinderen, de school en aan alle ouders om deze talenten in  de kinderen actief te herkennen, te benoemen en te waarderen. “He, ik hoor jou dit of dat zeggen, maar dat is echt de Planmaker in jou!”. “of kijk eens hoe de Mooimaker in jou dit zo netjes verzorgt”. Wat er dan gebeurt is dat het aantal gevonden talenten nog meer zal groeien. Ook de kinderen zullen groeien en zullen gaan staan voor waarin ze erkend worden. En op een dag zal het kind tegen jou als ouder of als leerkracht zeggen: “Pap, jij bent een echte Bruggenbouwer hé?”. Of: “Mam, hoe jij dat doet , dat is de Creatieve maker in jou”.
 
Dan kan het gaan over waar het werkelijk over moet gaan. Bij de kracht in jezelf komen, waardoor je stappen durft te zetten en vol vertrouwen in jezelf kunt zijn.
 
Ook zin in zo’n traject? Elk schooljaar komt één Hillegomse school aan de beurt.
(Nog) niet aan de beurt? Dan kunnen we praten over mogelijkheden.